Nooit echt alleen – Dichtgedachten 1419
Wanneer je van iemand houdt wil je het liefst altijd bij diegene zijn. Maar als dat niet kan, is er een gedachte die hem/haar heel dichtbij brengt.
Wanneer je van iemand houdt wil je het liefst altijd bij diegene zijn. Maar als dat niet kan, is er een gedachte die hem/haar heel dichtbij brengt.
Hoe kan het toch dat ik me enorme zorgen kan maken over iets waarover een ander helemaal niet nadenkt?
Ik schrijf vaker over kritiek, en waarom het belangrijk is om daarnaar te luisteren. Toch is het belangrijk om één ding altijd in je achterhoofd te houden, wanneer je kritiek aanhoort of leest.
Er wordt vaak gezegd dat liefde ingewikkeld is. Daar is weinig van waar. Relaties kunnen ingewikkeld zijn, maar liefde is heel eenvoudig. Want het komt allemaal neer op één vraag.
Mensen zeggen altijd dat het heel belangrijk is om nooit op te geven. Deels snap ik dat wel, doorzetten is belangrijk. En toch is er een reden dat opgeven soms juist belangrijk is.
Er zijn situaties in je leven waarin je moet besluiten: gaan we hier mee door, of sluiten we het hoofdstuk voorgoed af en sluiten we het boek. Die beslissing is nooit makkelijk.
Ik ben vroeger enorm gepest. Lang, vaak en erg. Geestelijk en fysiek. Ik vind dat tegenwoordig niet meer zo erg, want ik heb er veel van geleerd. Maar vooral dat het niet mijn schuld was. Waarom?
Ik geloof niet echt in leven alsof het je laatste dag is. Als je dat doet, ben je binnen een paar uur failliet, dakloos en werkloos. Maar je dromen najagen? Dat vind ik essentieel en de gedachte daarachter zul je ongetwijfeld met me delen.
Ik ben een eeuwige optimist. Ik hoop altijd dat alles goedkomt. Dat kun je dom noemen, simpel of naïef, maar het is de enige manier waarop ik wil leven. Zonder dat zou ik in een hele andere wereld leven.
Mij kun je alles wijsmaken. Als ik je net heb ontmoet, vertrouw ik je volledig. Naïef? Misschien, maar ik vind dat heel erg belangrijk, en ik hoop dat jij dat ook zo ziet.