Leegte – Dichtgedachten 057
Het moeten missen van iemand van wie je houdt is heel verdrietig, en tegelijkertijd een prachtig testament.
Het moeten missen van iemand van wie je houdt is heel verdrietig, en tegelijkertijd een prachtig testament.
De meeste gedichten die ik schrijf over rouw hebben een positieve insteek. Soms is het echter ook belangrijk om het gewoon te zeggen zoals het is.
Het is heel verdrietig om iemand te moeten missen. Maar een herinnering kan tegelijkertijd troosten. Hoe?
Zo oorverdovend luid als stilte is,
zo aanwezig kan leegte zijn.
In het gemis blijf je hier bij me,
dat is onverdraaglijk fijn.
Het is niet te bevatten,
de leegte die je ondergaat,
wanneer iemand van wie je houdt,
ineens niet meer bestaat.
Als je de moed kunt vinden,
om afscheid te omarmen,
dan zal het leven je uiteindelijk,
met een nieuw begin verwarmen.
Weet je dat dit het allereerste gedicht is dat ik publiceerde op Facebook? Wat daarna gebeurde had ik niet kunnen voorspellen.
Als je iemand moet missen, zul je merken dat je dat best kunt. Maar dat je het kan, wil niet zeggen dat je het wil!
Voor eeuwig is heel lang, een besef dat je raakt wanneer je iemand missen moet.
Iemand verliezen is heel pijnlijk, maar iemand hebben mogen kennen is heel bijzonder.