Vechten tegen pijn is zinloos, je verzet zorgt er alleen maar voor dat je niet aan de verwerking daarvan toekomst. Het enige dat helpt? Tijd, enorm veel tijd. En liefde natuurlijk.
Dat niemand onmisbaar is, is soms pijnlijk om te horen, bijvoorbeeld als je een mantelzorger bent. Toch is het juist dan belangrijk om te beseffen dat dit waar is. Waarom, dat lees je in het verhaal achter het gedicht.
Mensen zeggen altijd dat het heel belangrijk is om nooit op te geven. Deels snap ik dat wel, doorzetten is belangrijk. En toch is er een reden dat opgeven soms juist belangrijk is.
Er zijn situaties in je leven waarin je moet besluiten: gaan we hier mee door, of sluiten we het hoofdstuk voorgoed af en sluiten we het boek. Die beslissing is nooit makkelijk.
Dit gedicht doet me denken aan een verhaal van een vriend, die me vertelde over de ‘verkeerde’ manier waarop hij had gerouwd. Dat er niets verkeerds aan was, lees je in het verhaal achter het gedicht.