De lieve vrede – Dichtgedachten #709

Iedereen kent wel zo iemand die het liefst altijd gelijk zou hebben. Als diegene advies geeft, en een ander slaat het in de wind en iets gaat fout, denkt diegene niet: ‘wat vervelend voor je dat het niet zo is gelopen zoals je gehoopt had’, maar ‘ik zei het toch!’. 

Als je wel eens de ontvanger van zo’n opmerking bent geweest, en die kans zit er dik in, dan weet je hoe vervelend dat klinkt. 

Op dat moment is dat absoluut niet wat je nodig hebt. Het kan geen kwaad om dat gevoel te herinneren als je een keer aan de andere kant staat. Als jij degene bent die advies heeft gegeven en nu ziet hoe een ander, die het niet had opgevolgd, teleurgesteld wordt.

Want ja, je had weliswaar gelijk. Maar maakt dat feit ook maar iets beter aan de situatie? Nee. Dus op zo’n moment kun je er maar het beste zijn met een luisterend oor, en er niet op ingaan dat ze dan maar jouw raad hadden moeten opvolgen. 

Dat is wat dit gedicht omschrijft:

Conflict mag best worden vermeden,
omdat soms, in de praktijk,
kiezen voor de lieve vrede,
zwaarder weegt dan je gelijk.

Lees ook:

Positiviteit

Zelfvertrouwen

Omdenken

Kracht