Wanneer je iemand moet missen is er niets dat de pijn echt kan doen verzachten en niets dat de leegte kan opvullen. Maar wat muziek wél fantastisch kan is woorden en klanken geven aan je emoties, zodat je daar in ieder geval iets mee kunt. Muziek is de schouder waarop je kunt leunen als de fysieke schouder er niet meer is. Daarover gaat het gedicht van vandaag.