Wij mensen zijn graag zelfstandig. Wij doen het liefste dingen zelf, vragen niet graag om hulp, staan graag op eigen benen. Zodat we kunnen laten zien hoe sterk we zijn. Mijn vrouw zegt dan altijd tegen me: je kunt wel heel graag supermartin willen zijn, maar feit is dat je gewoon Martin bent.
En dat geldt natuurlijk voor ons allemaal. We kunnen allemaal zelfstandig willen zijn, maar feit is, er komt een dag dat we het niet zelf kunnen, of dat nu iets kleins is of met iets groots. En dat is moeilijk: accepteren dat je het niet zelf meer kunt, en dan de stap zetten om hulp te accepteren of er zelfs om te vragen.
We zien dat vaak als een zwakte, maar in werkelijkheid is precies het tegenovergestelde waar: hulp durven accepteren maakt je juist sterk. Daarover gaat het gedicht van vandaag.
Één van de moeilijkste dingen,
die je in je leven zult leren,
is dat het lot je ooit zal dwingen,
om hulp te accepteren.
Je kunt alles dragen – Dichtgedachten 545
Je kunt vrijwel alles dragen,
hoe zwaar en moeilijk het ook lijkt.
Het leven schroomt je niet te vragen,
waar je sterk genoeg voor blijkt.