Verspil geen tijd aan ruzie - Dichtgedachten #234

Verspil geen tijd aan ruzie – Dichtgedachten #234

Als iemand zegt: ‘Verspil geen tijd aan ruzie’ is dat dan überhaupt mogelijk? Kun je leven zonder ruzie te maken? Tja, het is lastig, al is het alleen maar omdat het feit dat jij geen ruzie wilt maken, niet betekent dat de andere partij er ook zo over denkt.
Maar geen tijd verspillen aan ruzie is niet hetzelfde als geen ruzie maken. In een ruzie ben je zo verwikkeld, iemand maakt je boos, en een discussie vliegt uit de bocht. Het kan heel nuttig zijn om je boosheid even te uiten, elkaar even in de haren te vliegen en het daarna weer goed te maken. Maar verspil er niet je tijd aan.
Loop niet rond met wrok, met woede in je hart. Maak het goed, en als dat niet kan, laat het dan los en richt je op andere mensen. Maak af en toe ruzie, maar verspil er je tijd en liefde niet aan. Daar is het leven echt te kort voor.
Verspil geen tijd aan ruzie,
want zelfs in woede en verdriet,
kom je ooit tot de conclusie,
zo belangrijk was het niet.

Stilstaan Dichtgedachten #480

Stilstaan – Dichtgedachten #480

We zijn altijd maar in beweging, in ontwikkeling en dat brengt soms een hoop stress met zich mee. Want het lijkt soms alsof iedereen weet wat hij aan het doen is, behalve jij. De werkelijkheid is precies andersom, de meeste mensen weten juist helemaal niet wat ze aan het doen zijn en waarheen ze gaan. Veel mensen gaan met de stroom mee, en doen wat de rest doen.
Weet dat stilstaan soms een hele goede beslissing is. Wanneer je in de knel komt of een keuze moet maken, dan is stilstaan soms heel verhelderend. Als je alles even langs je heen laat gaan en je niet laat dwingen door de fictieve druk van buitenaf, komen de beste antwoorden vaak vanzelf.
Wanneer je voor een keuze staat, en niet weet waarheen te gaan,
kan het soms absoluut geen kwaad, om een tijdje stil te staan.
Wanneer je voor een keuze staat,
en niet weet waarheen te gaan.
Kan het soms absoluut geen kwaad,
om een tijdje stil te staan.

Een fijne dag – Dichtgedachten #483

Een fijne dag – Dichtgedachten #483

Door iemand een fijne dag te wensen, heb je de mogelijkheid om de dag van een vreemdeling beter te maken. Probeer het maar eens. Als je iemand tegen komt op straat. Wens ze een fijne dag, lach eens naar de wereld en je zult zien dat de wereld terug lacht.
Ik weet niet wie jij bent,
en hoe jij het leven ziet.
Maar ik wens je een fijne dag,
want waarom niet?

Liefde – Dichtgedachten #537

Liefde heeft onterecht de reputatie nogal ingewikkeld te zijn. Zonde, want als er íets helder is, dan is het liefde. Het probleem schuilt hem doorgaans in de mensen die liefde complex maken. Daar kunnen we overigens niet altijd iets aan doen, we zijn nu eenmaal geboren met een hart en een hoofd en die twee zijn het lang niet altijd met elkaar eens.
Toch is het belangrijk om te onthouden: liefde is niet complex. Soms twijfel je enorm over je toekomst, over je relatie, over je gevoel. Maar al die twijfels worden versterkt door ruis op de lijn, randzaken die je afleiden van de hoofdvraag: houd ik nog wel van iemand. Houd ik nog wel van mijn baan.
Houd ik nog wel van de situatie waarin ik me bevind. Als je twijfelt, probeer dan alle randzaken even te negeren en terug te gaan naar de kern. Twijfel nooit aan je hartstocht, twijfel hoogstens aan of je die op de juiste plek investeert.
Liefde is niet ingewikkeld,
mensen zijn de complicatie.
Twijfel nooit aan hartstocht,
hoogstens aan je relatie.

Achter je rug - Dichtgedachten 66

Achter je rug – Dichtgedachten #066

Het is heel erg naar om te ontdekken dat iemand die je vertrouwt, nare dingen achter je rug om zegt. Of zelfs al zijn het mensen die je helemaal niet kent, dan nog is het vervelend om te constateren dat iemand niet genoeg respect voor je kan opbrengen om iets recht in je gezicht te zeggen in plaats van achter je rug.

Je kunt er alleen verdraaid weinig aan doen. Natuurlijk kun je iemand erop aanspreken, maar vaak krijg je dan schaapachtige smoesjes, bovendien is het niet zo dat je iemand zomaar kunt veranderen (en dat moet je ook niet willen denk ik). Toen ik twee jaar geleden dit gedicht schreef, dachten sommige mensen dat ik bedoelde dat je je beter moet voelen dan mensen die over je praten. Dat is uiteraard niet wat er staat.

Maar je kunt nu eenmaal niet de hele wereld overtuigen van je bedoelingen en al helemaal niet buigen naar je eigen normen en waarden. Dus als mensen achter je rug om (blijven) praten, dan kun je ze maar het beste de rug toe keren, en daar laten waar ze over je kletsten: achter je rug. Verdergaan met je leven en je aandacht schenken aan constructievere zaken.

Schenk geen aandacht aan de mensen,
die achter je rug om praten.
Zij zijn immers al achter je,
en daar moet je ze laten.

Item toegevoegd aan winkelwagen.
0 items - 0,00