Kracht - Martin Gijzemijter - Pagina 46 van 46 - De juiste woorden op het juiste moment

Woede – Dichtgedachten #309

3 maart 20225 april 2017 door Martin Gijzemijter

Je woede op iemand afreageren is een hele logische reactie. Het is alleen lang niet altijd constructief. Sterker nog, vaak richt je er veel meer schade mee aan, terwijl de oorzaak nog steeds aan je vreet. De tijdelijke ontlading is effectief, je hebt een uitbarsting, en de druk is van de ketel, maar als de oorzaak van je woede niet wordt opgelost, bouwt die druk net zo lang op tot er een nieuwe uitbarsting nodig hebt.

Veel constructiever is het doorgaans om te bekijken waar je woede vandaan komt. Wáárom iets je precies zo kwaad maakt. In sommige gevallen kun je de oorzaak niet oplossen, bijvoorbeeld in het geval van familie die je het leven zuur maakt. Maar zelfs als je de oorzaak niet kunt wegnemen, kan het analyseren van wát je precies zo kwaad maakt, er wel voor zorgen dat het minder vat op je heeft. Want zoals alles in het leven: zodra je het benoemt, dan pas kun je er iets mee.

Reageer woede niet af,
maar probeer het te doorgronden.
Je kunt jezelf niet helen,
door een ander te verwonden.

Angst – Dichtgedachten #525

1 maart 202227 maart 2017 door Martin Gijzemijter

Er zijn op dit moment heel veel mensen bang door alles dat er in de wereld gebeurt. En angst kan een hele constructieve emotie zijn, zo lang je haar maar niet de overhand geeft. Angst kan ervoor zorgen dat we beter naar elkaar gaan kijken, dat we kiezen voor verandering. Maar angst kan er ook voor zorgen dat we het geloof verliezen in alles dat goed is. Dat laatste is natuurlijk niet constructief. Het is prima om een beetje bang te zijn, maar laat angst je niet verblinden. Er gebeuren óók fantastische dingen in de wereld, probeer die ook te zien. We leven in de meest verschrikkelijke tijd, én wel even in de meest fantastische tijd.
Het is niet dat je niet bang mag zijn,
dat is juist wat ons mensen maakt.
Als je maar zorgt dat door die vrees en pijn,
het mooie niet vergeten raakt.

Jij bent wie je besluit te zijn – Dichtgedachten #520

1 maart 202218 maart 2017 door Martin Gijzemijter

Als ik mijn karakter zou moeten laten bepalen door alles dat me is overkomen, dan zou ik een ellendig persoon zijn. Het probleem met leed is dat we het vaak veel meer macht geven dan het verdient. Je rugzak raakt steeds voller en is soms niet eens meer te dragen. Dat is begrijpelijk en daar mag je best aan toegeven. Zolang je maar je rugzak draagt, en niet je rugzak wordt. Je hebt in het leven weinig controle over alles dat je overkomt, maar wel over wat je daarmee doet. Verdriet en geluk vormen je, maar uiteindelijk sta je nog altijd zelf aan het roer. Met alles dat ik voor mijn kiezen heb gekregen, had ik makkelijk een heel ellendig persoon kunnen worden. Ik weiger dat. Ik kies ervoor om dankbaar te zijn voor alles dat ik heb, in plaats van boosheid te voelen om alles dat me is afgenomen. Ik draag mijn rugzak, maar ik bén hem niet.
Je bent niet je vreugde, noch je pijn,
dat is slechts wat je leven kleurt.
Jij bent wie je besluit te zijn,
wat er ook gebeurt.

Schelden met ziekte – Dichtgedachten #268

1 maart 202228 januari 2017 door Martin Gijzemijter

Schelden met ziekte, het is niet alleen raar (vertaal maar eens naar het Engels) het is ook buitengewoon kwetsend. Dit gedicht schreef ik een jaar geleden, en het leverde me naast lof, een hoop kritiek op, want ‘hoe durfde ik mensen die schelden met ziektes, diezelfde ziektes toe te wensen, dat maakte mij geen haar beter’. Maar dat is uiteraard niet wat er staat, ziektes wens je niemand toe. Dit gedicht uit geen wens, noch hoop, het weerspiegelt een realiteit.
Mensen schelden met ziektes omdat ze óf (nog) niemand in hun omgeving daaraan hebben verloren, of omdat ze simpelweg die connectie niet maken. Maar als het resultaat van die woorden direct zichtbaar zou zijn, zou niemand ze meer durven uitspreken. Het is maar goed dat dat niet zo is, want het fatsoen om niet te schelden met ziektes, moet voortkomen uit respect en niet uit angst. Laten we hopen dat die realiteit (respect) er ooit zal zijn.
Als iedereen die scheldt met ziekte,
zijn woorden kreeg als diagnose,
dan zou hun taal onmiddellijk
met meer zorg worden gekozen.

Dit is je leven – Dichtgedachten #475

1 maart 202221 januari 2017 door Martin Gijzemijter

Wanneer ik een gedicht schrijf over het najagen van je dromen, dan krijg ik vaak reacties van mensen die aangeven dat ze we zouden willen, maar niet durven. Die angst is mij niet onbekend, maar er is één angst groter dan de angst om te falen en dat is de angst om ooit wakker te worden aan het einde van mijn leven, en me te realiseren dat ik mijn mooiste kansen gemist heb.
We roepen heel vaak ‘je leeft maar één keer’ maar realiseren ons lang niet altijd wat dat betekent. Er komt een moment dat je leven bijna voorbij is, dat er écht geen tijd meer is om te doen waar je van droomt. Als je bang bent, als je piekert over alle mogelijke consequenties, denk dan aan dát moment. Niets is zo verdrietig als niet doen met je leven wat je ermee doen bent. Angst mag je remmen, maar niet blokkeren. Leef het leven waar je recht op hebt.
Probeer het mooiste na te streven,
volg je gevoel en intuïtie.
Onthoud, dit is je leven,
geen generale repetitie.

Laat je dragen door de wind – Dichtgedachten #005

1 maart 202211 januari 2017 door Martin Gijzemijter

We leven in een tijd waarin positiviteit het magische woord lijkt. Enigszins is dat terecht, met positiviteit kun je een hoop bereiken, maar het idee dat je altijd alles maar positief moet benaderen kan ook een hoop druk op je leggen. Altijd maar moeten vechten, altijd maar moeten opkrabbelen, het kan soms juist een averechts effect hebben.
Je kunt proberen om tegen de stroom in te zwemmen, maar als dat keer op keer nergens toe leidt, kun je ook proberen om je mee te laten voeren door die stroom of ervoor kiezen je te laten dragen door de wind als je wind tegen hebt. Het brengt je misschien in precies de tegenovergestelde richting die je op wilde, maar op een betere bestemming dan je ooit had kunnen bedenken.
Wanneer de storm oneindig lijkt,
en je de strijd te slopend vindt.
Ga er dan niet tegenin,
en laat je dragen door de wind.

Dichtgedachten #380 – Denken en voelen

1 maart 20227 oktober 2016 door Martin Gijzemijter

Denken en voelen, het zijn twee totaal verschillende elementen van ons moreel kompas, en ze zorgen vaak voor zoveel verwarring. Het is niet verstandig om altijd blindelings te doen wat je hart je ingeeft, maar het is wel goed om naar je hart te luisteren. Soms klopt alles op papier, is een stap intellectueel heel logisch, maar sputtert je gevoel tegen. Dat zijn de momenten om naar je hart te luisteren.