Je leeft voor het eerst – Dichtgedachten #829

Fouten maakt iedereen. Het is geen schande. Pas als je er nooit van leert, doe je eigenlijk echt iets verkeerd. 

Mensen schijnen dat wel eens te vergeten. Niet alleen kunnen mensen heel hard voor zichzelf zijn en de lat ontzettend hoog leggen, wat uiteindelijk vooral teleurstelling tot gevolg heeft. Ook komt het voor dat mensen ontzettend kritisch zijn naar anderen toe. 

Het hangt er natuurlijk ontzettend van af in welke situatie, maar eigenlijk zou je het bijna als een vuistregel moeten hanteren: je moet ten minste één fout maken voordat je tevreden bent over het eindproduct.

En dat is tegelijkertijd ook weer raar, want wanneer is iets een fout, en wanneer is iets goed of af? 

Dit bewijst vooral dat het maken van fouten een grijs gebied is en dat er vaak niet één juiste manier van doen is. Dus als we gewoon allemaal ons best doen, af en toe reflecteren hoe het gaat en eventueel onze koers wijzigen, dan moet het uiteindelijk helemaal goed komen, toch?

Daarover gaat dit gedicht:

Voorkom dat schaamte overheerst,
wanneer je iets fout hebt gedaan.
Onthoud: je leeft pas voor het eerst,
je moet soms ook de mist in gaan.

Lees ook:

Positiviteit

Gedichten

Kracht

Tegenslag