We leven in een tijd waarin de meeste mensen druk-druk-druk zijn. We vliegen van hot naar her, checken altijd de tijd en plannen gerust zoveel afspraken in dat we er horendol van worden.
We lijken wel eens te vergeten dat niet alles een race is, dat je niet per se op topsnelheid de finish hoeft te halen (wat is de finish eigenlijk?).
Soms vaar je er veel beter bij als je eerst rustig nadenkt over wat je wilt bereiken en hoe je dat kunt aanpakken. Vervolgens kun je kijken of je alles al in huis hebt, letterlijk of figuurlijk, of dat je nog ergens aan moet werken.
Bijvoorbeeld bij iets simpels als het bakken van een cake. Je kunt als een gek allerlei ingrediënten in een bak gooien en je mixer erop zetten, en dan op goed geluk in de oven zetten. Dan ben je lekker snel klaar, maar de kans is vrij groot dat het niet te eten is.
Je kunt ook eerst bedenken wat je nodig hebt, of je nog boodschappen moet doen, en dan rustig al je dingen klaarzetten. Vervolgens de oven voorverwarmen en op de juiste temperatuur afbakken, en dan heb je anderhalf uur later een heerlijke cake.
Zo kun je ook kijken naar minder praktische zaken. Dingen die je afraffelt, zijn zelden goed gemaakt. Dus dan maar wat langzamer, zodat je tijd hebt om afwegingen te maken, en echt goed na te denken over hoe je verder wilt.
Daarover gaat dit gedicht:
Zet een stap, een hele kleine,
het hoeft echt niet snel.
Want dat is nu juist het fijne,
ook langzaam kom je er wel.
Oozo waar
Precies! Mooi gedicht!
Ik ben aan het herstellen van een zware longontsteking. Dus…..ik kan niet anders dan rustig aan doen.
IK kan maar kleine stapjes😃
Zo is het, echt!
En zó is het maar net!!!!
Helemaal waar, prachtig gedicht.