Als je beter kan – Dichtgedachten 1940

‘Je kunt niet meer doen dan je best, en het leven doet de rest’ vind ik altijd een leuke uitspraak. Het betekent overigens niet dat als je je best doet, dat het leven ervoor zorgt dat alles goed komt, het betekent simpelweg dat als je je best doet, je verder weinig anders kunt doen dan hopen / vertrouwen op een goede uitkomst.

Je uiterste best doen betekent niet altijd presteren naar het beste van je kunnen, het betekent presteren naar het beste van je kunnen op dat moment. Als je je niet helemaal fijn voelt, mentaal of fysiek, zul je minder goed presteren dan wanneer je je helemaal fijn en fit voelt. ‘Je best’ is dus afhankelijk van hoe je je op dat moment voelt.

Dat gezegd hebbende, hebben we er natuurlijk wel eens een handje van om minder dan ons best te doen. Om te denken: ‘Het is wel goed zo’. Dat geeft niet altijd, maar als het gaat om belangrijke zaken, zoals je dromen, maar ook relaties, vriendschappen, enzovoort, kan het je echt heel verdrietig maken. Want als er dan iets misgaat, is er geen ellendiger gevoel dan de gedachte: ‘Als ik meer m’n best had gedaan, was het dan gelukt?’. Daarbij is het wel heel belangrijk om je niet in de war te laten brengen door je eigen perfectionisme. De gedachte ‘had ik het harder moeten proberen’ is ook weer heel vervelend als je stiekem wel je stinkende best hebt gedaan.

De oplossing? Gewoon altijd je uiterste best doen (binnen de grenzen van je kunnen), zodat je altijd weet: ik heb gedaan wat ik kon, meer zat er niet in.

Daarover gaat dit gedicht:

Als je weet dat je beter kan,
aarzel niet, maar doe het dan,
Er is niets dat zo frustreert, als:
‘Had ik maar meer geprobeerd’.