We zouden soms maar wat graag vooruit kijken. Als we dat konden, dan zou ons een hoop leed bespaard blijven toch?
Waarschijnlijk wel, maar onze groei zou ook geremd worden, want hoe ellendig ook, tegenslag en leed zorgen ervoor dat je jezelf leert kennen, je fouten onder ogen leert zien, waardoor je, als het goed is, uiteindelijk een beter mens wordt. Dus hoe verleidelijk het ook is, laat de toekomst maar lekker onbekend zijn. Daarover gaat het gedicht van vandaag, omdat vooruit kijken niet altijd een gunstig iets is.
Als je alles van tevoren wist,
zou je nooit meer iets verknoeien.
Maar juist wanneer je je vergist,
zul je het meeste groeien.
Een doel te ver – Dichtgedachten 392
Wat moet je doen als een droom zo groot is dat je totaal overweldigd raakt?
