Een vol hoofd legen. Toen ik dit gedicht publiceerde was de meestvoorkomende reactie: ‘Was het maar zo simpel’. Dat verbaasde me nogal. Ten eerste omdat, zoals ik vaker schrijf, als het eenvoudig is, dan was er geen gedicht voor nodig, maar ten tweede vooral omdat het legen van een kledingkast als simpel en eenvoudig werd ervaren.
Wie ooit wel eens een kledingkast echt heeft moeten ruimen, weet dat daar helemaal niets eenvoudigs aan is. Bij elk kledingstuk moet je een afweging maken: ga ik dit nog gebruiken, of niet. En als ik het dan niet meer ga of kan gebruiken, houd ik er dan aan vast uit nostalgische of emotionele redenen, en sta ik toe dat het plek inneemt in mijn kast? Of neem ik er afscheid van, en maak ik ruimte voor iets nieuws, voor nieuwe nostalgie en nieuwe herinneringen. Dat is niet makkelijk, dat is heel erg moeilijk.
Met gedachten is het precies zo. Sta je gedachten toe om je hoofd te blijven domineren, ook als je ze niet meer nodig hebt? Of ga je eraan werken om ze te ruimen, om plek te maken voor iets nieuws, met nieuwe gevoelens. Mijn antwoord op de vraag is dan ook simpel. ‘Was het maar zo simpel? Nee, ‘Het is nét zo moeilijk’. Maar de mooiste dingen liggen aan de andere kant van moeilijk. Daarover gaat dit gedicht.
Je hoofd is als een kledingkast,
als het vol begint te raken,
verwijder dan wat niet meer past,
om ruimte voor iets nieuws te maken.
Gedachten
Machteloosheid – Dichtgedachten #878
Machteloosheid: Onze gedachten nemen vaak een loopje met ons. Dat kan soms heel vervelend zijn, maar gelukkig kun je daar een stokje voor steken. We zijn lang niet zo machteloos als het soms lijkt wat onze gedachten betreft. Want hoe stuurloos je soms ook lijkt, jij staat toch echt aan het roer, en als bepaalde gedachten je niet bevallen, dan kun je die wel degelijk sturen.
Niet piekeren? Dat is me nog nooit gelukt, maar het lukt me wél steeds beter om bepaalde gedachten zo te boetseren dat ze me helpen in plaats van belemmeren. Dat maakt het gevoel van machteloosheid een stuk minder.
Jij bent baas in eigen hoofd,
zelfs al lijkt dat soms van niet.
Waar je het meeste in gelooft,
dat is hoe jij de wereld ziet.
Dichtgedachten #676 – Je mening geven
We maken ons er natuurlijk allemaal schuldig aan: je mening geven. Er is ook niets mis mee, willen delen wat je denkt. Er zijn echter ook mensen die daar volledig in door kunnen slaan. Het is een mooi gezegde van heel veel moeders: ‘Als je niets aardigs kunt zeggen, zeg dan maar niets’. Dat wil niet zeggen dat kritiek slecht is, integendeel, het betekent slechts dat niet alle gedachten altijd maar gedeeld hoeven worden. Je mag áltijd denken wat je denkt, daar heb je geen controle over, maar niet alles hoeft te worden uitgesproken.