Misbruik van vertrouwen – Dichtgedachten #711

Vind je dit gedicht mooi?Deel het op Facebook

Het vertrouwen van een ander is heel veel waard. Een partner, familielid, vriend of vriendin, kennis, maar ook vreemden moet je heel vaak vertrouwen, maar zij doen dat ook met jou.

Wanneer je je in het verkeer begeeft bijvoorbeeld, zijn er een heleboel mensen die elkaar moeten vertrouwen: dat iedereen zich aan bepaalde regels (en daarmee verwachtingen) houdt, dat je voorrang krijgt wanneer je dat hebt, dat mensen opletten, noem maar op.

Maar er is ook vertrouwen op een hoger niveau. Als jij een paar keer je hart gebroken hebt en je begint een nieuwe relatie, kan het heel moeilijk zijn om te geloven dat de ander niet bij je weg zal gaan. Als iemand eerder tegen je gelogen heeft, kan het heel lang duren voordat je weer waarde hecht aan diens woorden.

Vertrouwen, het is maar gewoon een woord, maar het betekent iets heel belangrijks. Wanneer je weet dat een ander je vertrouwt, kun je veel meer veroorzaken dan slechts het verbreken van een belofte.

Het is heel kostbaar, en spring er daarom ook zo mee om. Want soms is het heel logisch – je stopt voor een rood verkeerslicht om niemand in gevaar te brengen – maar in andere gevallen is het minder duidelijk. Jezelf afvragen of jij die manier van handelen fijn zou vinden, kan al een heel goede graadmeter zijn.

Daarover gaat dit gedicht:

Maak geen misbruik van vertrouwen,
dat een ander met je deelt.
Het duurt heel lang om op te bouwen,
maar kan heel snel zijn verspeeld.

4 reacties op “Misbruik van vertrouwen – Dichtgedachten #711

  1. Janny Berk zegt:

    Daarom is het heel goed om eerst de kat uit de boom te kijken voordat je iemand echt vertrouwd. En of hij of zij wel bij jou past?. Maar het komt te paard en gaat te voet; is meer bij een ongeluk of wonden enof dat het minder snel geneest! Als dat het is gekomen!

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *