Keihard gelogen – Dichtgedachten #499

Vind je dit gedicht mooi?Deel het op Facebook

Het is verschrikkelijk als er tegen je wordt gelogen. Sommige mensen zijn heel doortrapt en je zal het amper aan ze kunnen zien als je je een kletsverhaal voorschotelen, maar als je goed oplet, zijn er zeker wel tekenen waaraan je het kunt zien.

De ogen bijvoorbeeld zijn een goede graadmeter. We noemen ze niet voor niets de spiegel naar de ziel. Wanneer iemand niet echt blij is, zie je het aan de ogen, die lachen immers niet mee. En als iemand liegt, zal diegene je waarschijnlijk niet durven aankijken.

Nu zijn er zat mensen die bijvoorbeeld verlegen zijn, dus dit is geen oproep om iedereen die je niet in de ogen kijkt, uit te maken voor leugenaar, maar wanneer het erop aankomt en je een serieus gesprek hebt, wanneer je elkaar goed kent, zullen mensen elkaar in principe aankijken. 

En als iemand niet liegt, dan is dat natuurlijk aan de ene kant prettig omdat je weet dat je ze kunt vertrouwen. Aan de andere kant heb je dan maar mooi wel in zijn of haar ogen gekeken, en dat kan jullie band ook nog eens versterken.

Twee vliegen in één klap dus! 

Daarover gaat dit gedicht:

Kijk mensen altijd in de ogen,
dat is beleefd, maar bovendien,
wanneer er keihard wordt gelogen,
zul je daar de waarheid zien.

4 reacties op “Keihard gelogen – Dichtgedachten #499

  1. Anita zegt:

    Geweldig gedicht, en zo waar.
    Zelf vind ik dieren eerlijker dan mensen, je ziet aan hun gedrag gelijk wat ze voelen/bedoelen.
    Mensen kunnen lachend, een mes in je rug steken.
    Heb geleerd op de harde manier, altijd naar hun ogen te kijken en niet naar hun uiterlijk

  2. Hanneke zegt:

    Hoe graag ik dit zou geloven, is dit niet altijd waar. Zelfs als iemand zo dicht naast je staat, komt het pas na enkele jaren uit. En dan pas als hij het zelf opbiecht.

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *