Zorgen - Dichtgedachten 889

Zorgen – Dichtgedachten #889

Een mens lijdt het meest door het lijden dat hij vreest zei mijn moeder altijd, en daar had ze gelijk in. We maken ons vaak zo’n zorgen om morgen, en dat is onzinnig, want ten eerste veranderen zorgen niets aan de situatie, en ten tweede pakt morgen bijna altijd anders uit dan je denkt. Toch blijft het één van de moeilijkste dingen om af te leren.
Een ander mooi citaat dat ik ooit heb gehoord is: zorgen moet je doen, niet maken. Dat heeft mij altijd wel een beetje geholpen. Als ik aan het piekeren sla (en dat kan ik heel goed) dan kan ik die tijd maar beter investeren in het veranderen van die situatie. En als ik die situatie niet kan veranderen, dán kan ik maar beter überhaupt iets leuks gaan doen. Dat neemt je zorgen niet weg, maar dan heb je in ieder geval vandaag een leuke dag.
Daarover gaat het gedicht van vandaag.
Nu al zitten kniezen,
om iets dat morgen kán gebeuren,
Staat gelijk aan ervoor kiezen,
om ook vandaag kapot te treuren.

Als alles misgaat – Dichtgedachten #895

Niets is vervelender dan een dag waarop alles misgaat. Je maakt een plan, je begint met goede moed aan je dag, en het loopt in het honderd. Ik heb dat soort dagen en jij hebt ze ongetwijfeld ook. Tijd is een bedacht concept, onze uren, dagen, weken, maanden, zijn woorden en dingen die we zelf bedacht hebben. Maar het mooie aan dat bedachte concept, is dat het wel kan helpen wanneer iets niet loopt zoals je wilt. Want vandaag en morgen verschillen natuurlijk weinig van elkaar, jij bent nog steeds jij, en het leven is nog steeds het leven.
Maar doordat je een nachtje hebt kunnen slapen, en je de dag van gisteren achter je hebt kunnen laten, voelt elke nieuwe dag als een nieuw begin. En dat is fantastisch. Want als je een dag kunt afsluiten, kun je ook een nieuwe dag beginnen, vol goede moed, zonder de rugzak van gisteren. Daarover gaat dit gedicht.
Weet je wat zo mooi is,
aan een week met zeven dagen?
Gaat alles vandaag mis,
heb je er nog zes om te slagen.

Hulp vragen - Dichtgedachten #689

Hulp vragen – Dichtgedachten #689

Wij mensen zijn graag zelfstandig. Wij doen het liefste dingen zelf, vragen niet graag om hulp, staan graag op eigen benen. Zodat we kunnen laten zien hoe sterk we zijn. Mijn vrouw zegt dan altijd tegen me: je kunt wel heel graag supermartin willen zijn, maar feit is dat je gewoon Martin bent.
En dat geldt natuurlijk voor ons allemaal. We kunnen allemaal zelfstandig willen zijn, maar feit is, er komt een dag dat we het niet zelf kunnen, of dat nu iets kleins is of met iets groots. En dat is moeilijk: accepteren dat je het niet zelf meer kunt, en dan de stap zetten om hulp te accepteren of er zelfs om te vragen.
We zien dat vaak als een zwakte, maar in werkelijkheid is precies het tegenovergestelde waar: hulp durven accepteren maakt je juist sterk. Daarover gaat het gedicht van vandaag.
Één van de moeilijkste dingen,
die je in je leven zult leren,
is dat het lot je ooit zal dwingen,
om hulp te accepteren.

Item toegevoegd aan winkelwagen.
0 items - 0,00