Onbewust is ons brein de hele dag bezig zich een mening te vormen. Als je langs een etalage met een nieuwe kledingcollectie loopt, bedenk je of je het mooi vindt of niet. Als je het nieuws ziet op tv of leest in de krant, vorm je er een mening over. Dat kun je niet uitzetten.
Zelfs wanneer je een feit leest of hoort, verbind je daar een mening aan. Je vindt het interessant, of niet, of fijn of onprettig of…
Dit is een onbewust proces, je hebt het niet in de hand. Mocht je dus een keer in een situatie komen waarin je advies wilt geven of iemand iets wilt verwijten, houd er dan rekening mee dat dit vanuit jouw perspectief komt.
In hoeverre is het de fout van de ander, kan het zijn dat diegene ook een punt heeft maar gewoon vanuit een ander standpunt kijkt? Advies dat werkt voor jou, is dat iets waar een ander ook iets aan heeft?
Het is niet jouw verantwoordelijkheid om te bepalen hoe jouw woorden op iemand anders overkomen, maar als je je realiseert dat jouw waarheid niet altijd van toepassing is op een ander, kun je je woorden wel nuanceren.
Het is een kleine moeite, en we worden er allemaal beter van.
Daarover gaat dit gedicht:
Wees voorzichtig met verwijten,
wanneer iets om je heen gebeurt.
Zelfs de duidelijkste feiten,
zijn door meningen gekleurd.
Lees ook:
Relaties
Liefde
Relaties
