Het helpen van andere mensen zorgt er vaak voor dat je je fijn voelt. Je hebt iets goeds voor iemand gedaan en daar ben je trots op.
Maar wat nou als je altijd alleen maar andere mensen helpt? Als je leven in het teken staat van dienstbaar zijn naar andere mensen toe? Wat nou als mensen er misbruik van gaan maken, of als blijkt dat er meer hulp nodig is dan jij aankunt?
Veel van de mensen die de gedichtjes lezen, zorgen voor een ander en dat is prachtig. Vaak is dat uit eigen beweging, maar het kan ook door omstandigheden zo gekomen zijn. ‘Ik heb geen keus’, staat vaak onder de geplaatste gedichten.
Maar als jij het uiteindelijk niet meer aan kan, wat dan? Als jullie straks allebei onderdoor gaan aan het feit dat het jou niet meer lukt om voor een ander te zorgen? Dan ben je nog verder van huis.
Het kan voelen als egoïstisch om ook af en toe je eigen behoeften voorop te stellen, maar als je iets doet om jezelf te helpen, dan help je daar uiteindelijk ook die ander mee. En dat is soms lastig te zien, maar het klopt wel. Het vergt alleen wat zelfvertrouwen en de kracht om voor jezelf op te komen.
Dat is de boodschap achter het volgende gedicht:
Help niet ten koste van jezelf,
hoe nobel dat misschien ook lijkt.
Maar niemand heeft iets aan jouw steun,
als je daaronder zelf bezwijkt.
Lees ook:
Positiviteit
Relaties
Geluk
Kracht
