In de vroege jaren van zijn carrière, voordat hij een wereldberoemde bokser werd, was Muhammad Ali bekend om zijn zelfvertrouwen en bravoure. Hij was niet bang om te zeggen dat hij de beste was, en dit werd vaak verkeerd geïnterpreteerd als arrogantie. Maar Ali geloofde gewoon in zichzelf en zijn capaciteiten. Tijdens een persconferentie voor een van zijn gevechten, verklaarde hij: “Ik ben de grootste, ik zei dat zelfs voordat ik wist dat ik het was.” Sommigen vonden hem irritant, maar zijn zelfvertrouwen maakte hem krachtig en efficiënt in de ring. Ali’s geloof in zijn eigen grootsheid was een cruciaal onderdeel van zijn succes en heeft hem tot een icoon gemaakt in de sportwereld.
Daarover gaat het gedicht van vandaag:
Geloof dat je geweldig bent,
dat maakt je echt niet arrogant.
Maar zelfverzekerd, krachtig, efficiënt,
(en een beetje irritant).
Het voorbeeld uit de geschiedenis heb ik opgezocht met behulp van AI. Ik lees dat natuurlijk nog even door, maar met 31 gedichten per maand mis ik soms nog wel iets. Mocht het niet accuraat zijn, of om andere redenen de plank misslaan, laat me dat dan weten, dan pas ik het aan.
Opscheppen ja of nee is ook cultuurgebonden of gerelateerd aan generaties, en sociale omgevingstoestanden: (Het Clubje…)
Bedankt!
Hahaha, irritant 👏👍
Het zal inderdaad werken hoewel men je toch arrogant of irritant gaat vinden 😉
Vooral dat laatste zinnetje erachter aan……. liet me glimlachen, dat is de spijker op zijn kop.
Zolang je niet naast je schoenen gaat lopen is het oké.