Donker en licht – Dichtgedachten #237

Vind je dit gedicht mooi?Deel het op Facebook

Het is niet leuk wanneer het leven tegenzit. En als ik het heb over tegenzitten, dan heb ik het natuurlijk niet over groot persoonlijk leed, zoals een overlijden of grote financiële of relationele zorgen, dat soort dingen kunnen een leven verwoesten.

Als wij mensen zouden kunnen kiezen, dan zouden we al snel gaan voor een leven zonder tegenslag. Toch denk ik niet dat dat verstandig is. Om een voorbeeld te noemen: ik had laatst een dag waarop ik me al niet zo prettig voelde. Vervolgens ontdekte ik dat ik iets kwijt was dat echt heel belangrijk voor me was, en waar ik echt heel erg voorzichtig mee heb gedaan.

Ik ben er echt een paar uur goed ziek van geweest, en had het gevoel dat ik het nooit meer terug zou vinden. Tot mijn vrouw ‘s avonds bij toeval vond wat ik kwijt dacht te zijn. Ik was zó blij, mijn dag was helemaal goed, ik voelde me fantastisch en zo dankbaar. De ironie van dit alles? Als ik nooit iets kwijt was geraakt, was het een dag geweest waarop ik me niet zo prettig voelde. Maar omdat ik eerst een vervelende gebeurtenis doormaakte, en vervolgens iets dat dat weer wegnam, voelde ik me fantastisch, terwijl er in feite helemaal niets was veranderd.

Ik werd er gewoon even op gewezen dat ik dingen heb om dankbaar voor te zijn. Soms heb je donker nodig om licht te kunnen zien.

Tegenslag is pijnlijk,
maar noodzakelijk misschien.
Want je hebt het donker nodig,
om het licht te kunnen zien.

10 gedachten over “Donker en licht – Dichtgedachten #237”

Plaats een reactie

Item toegevoegd aan winkelwagen.
1 item - 14,95