Een mens lijdt het meest door het lijden dat hij vreest zei mijn moeder altijd, en daar had ze gelijk in. We maken ons vaak zo’n zorgen om morgen, en dat is onzinnig, want ten eerste veranderen zorgen niets aan de situatie, en ten tweede pakt morgen bijna altijd anders uit dan je denkt. Toch blijft het één van de moeilijkste dingen om af te leren.
Een ander mooi citaat dat ik ooit heb gehoord is: zorgen moet je doen, niet maken. Dat heeft mij altijd wel een beetje geholpen. Als ik aan het piekeren sla (en dat kan ik heel goed) dan kan ik die tijd maar beter investeren in het veranderen van die situatie. En als ik die situatie niet kan veranderen, dán kan ik maar beter überhaupt iets leuks gaan doen. Dat neemt je zorgen niet weg, maar dan heb je in ieder geval vandaag een leuke dag.
Daarover gaat het gedicht van vandaag.
Nu al zitten kniezen,
om iets dat morgen kán gebeuren,
Staat gelijk aan ervoor kiezen,
om ook vandaag kapot te treuren.
Zorgen
Zorgen – Dichtgedachten #889
Relativeren – Dichtgedachten #868
Hoe je dit gedicht leest, zegt veel over je gemoedstoestand. Er zijn mensen die dit een negatief gedicht vinden, er zijn ook heel veel mensen die het gedicht enorm positief vinden.
Ik heb het gedicht absoluut positief geschreven. We verliezen ons vaak in kleine zorgen. Dingen waarover we ons druk maken, maar die het helemaal niet waard zijn om ons druk om te maken, simpelweg omdat ze niet zo belangrijk zijn. Relativeren is dan een handig instrument. Want hoe minder energie je steekt in klein leed, hoe meer kracht je hebt om het grote leed te kunnen dragen.
Maak je leven niet te zwaar,
en je problemen niet te groot.
Want over pakweg honderd jaar,
zijn we toch allemaal dood.