We leven in een tijd waarin de nadruk steeds vaker op positiviteit ligt. Tegenslag? Ja, natuurlijk krijg je daarmee te maken, maar daar moet je overheen stappen, je moet het in je voordeel gebruiken, je moet er sterker van worden en…blabla. Het zal allemaal wel. We moeten vanalles, en het lijkt er soms op alsof we geen enkele menselijke emotie meer mogen voelen. Alles moet altijd maar positief zijn. En dat is onzin. Een positieve levensinstelling brengt je veel verder dan een negatieve, en in dat opzicht is positief zijn fantastisch. Maar je moet ook lekker mens kunnen zijn, en soms heb je het gewoon even gehad. Dan wil je gewoon op de bank kruipen met chocola en besluite dat alles stom is. En voor even mag dat best. Je hoeft niet altijd sterk te zijn.
Je wordt heel sterk van tegenslag,
en in principe is dat fijn,
maar soms wil je,
gewoon een dag, eens niet de sterkste zijn.
