Je woede op iemand afreageren is een hele logische reactie. Het is alleen lang niet altijd constructief. Sterker nog, vaak richt je er veel meer schade mee aan, terwijl de oorzaak nog steeds aan je vreet. De tijdelijke ontlading is effectief, je hebt een uitbarsting, en de druk is van de ketel, maar als de oorzaak van je woede niet wordt opgelost, bouwt die druk net zo lang op tot er een nieuwe uitbarsting nodig hebt.
Veel constructiever is het doorgaans om te bekijken waar je woede vandaan komt. Wáárom iets je precies zo kwaad maakt. In sommige gevallen kun je de oorzaak niet oplossen, bijvoorbeeld in het geval van familie die je het leven zuur maakt. Maar zelfs als je de oorzaak niet kunt wegnemen, kan het analyseren van wát je precies zo kwaad maakt, er wel voor zorgen dat het minder vat op je heeft. Want zoals alles in het leven: zodra je het benoemt, dan pas kun je er iets mee.
Reageer woede niet af,
maar probeer het te doorgronden.
Je kunt jezelf niet helen,
door een ander te verwonden.
