Iedereen is wel eens gekwetst, en iedereen heeft wel eens een ander pijn gedaan. Dit kan expres zijn gebeurd, maar ook onbewust. Kwetsen gebeurt meestal door mensen om wie je geeft of hebt gegeven. Als iemand je niets kan schelen, hebben diens woorden namelijk veel minder invloed.
Het is heel menselijk om vervolgens te blijven focussen op dat onrecht dat je is aangedaan, maar als je erover nadenkt, is dat heel onhandig. De persoon op wie je boos bent, merkt hier namelijk helemaal niets van. De enige die er last van heeft, ben jij zelf.
Je kunt nog jarenlang kwaad blijven zodra je aan iemand denkt, of je hartslag voelen versnellen wanneer je iemand aan de overkant van de straat ziet lopen. Maar de kans is groot dat die andere persoon allang verder is gegaan met zijn of haar leven.
Eigenlijk is het dus zo dat jij de enige bent die last heeft van deze negatieve gevoelens. Daarom is het in veel gevallen maar beter om de ander te vergeven. Je hoeft absoluut niet te vergeten wat hij of zij je heeft aangedaan, en niemand verwacht van je dat je vervolgens vrolijk samen jeugdherinneringen gaat zitten ophalen, maar het is zoveel beter voor je eigen gemoedsrust en stressniveau om de ander te vergeven.
Bedenk maar zo: als je maar blijft denken aan wat een ander je heeft aangedaan, geef je ze alleen maar macht. En dat is wel het minste dat ze verdienen.
Dat is de boodschap achter het gedicht van vandaag:
Probeer mensen te vergeven,
niet omdat je ze dat gunt.
Maar omdat je in het leven,
met die wrok niet verder kunt.
Lees ook:
Positiviteit
Relaties
Relaties
