Piekeren over problemen lost problemen niet op. Soms komt de inspiratie voor mijn gedichten heel letterlijk. Ik zat van de week op de fiets naar kantoor, en ik had mijn handschoenen in mijn tas, in plaats van om mijn handen. Ik hoorde mezelf vier keer mopperen in gedachten: ‘Niet normaal hoe koud het is, mijn vingers doen er zeer van!’. Totdat ik heel eenvoudig bedacht: ‘Eh, je hebt handschoenen in je tas he?’. Van piekeren over kou krijg je het niet warm, en van piekeren over problemen wordt geen enkel probleem minder. Voor de problemen in het leven zijn niet altijd handschoenen (of een muts in dit geval) beschikbaar, maar dan nog verandert het piekeren die problemen niet. Helemaal niet piekeren zal nooit lukken, maar als je handschoenen kunt vinden trek ze dan aan, en zijn die er niet, dan is er maar één oplossing: vol goede moed de kou trotseren! Daarover gaat dit gedicht:
Nooit heb ik het warm gekregen,
door te piekeren over kou.
Met een muts op daarentegen,
zijn mijn oren minder blauw.
