Ik heb eerder al eens geschreven dat iedereen in principe op zoek is naar geluk. Hoewel daar dan veel instemmende reacties op zijn, zijn er ook altijd mensen die vinden dat dat niet klopt (en dat mag). Die zeggen, en terroristen dan, die zijn alleen op zoek naar narigheid. Deels klopt dat, maar zij doen dat omdat ze zelf iets nastreven (hoe walgelijk ook). Zij zoeken daarin hun eigen geluk ten koste van een ander. Er zijn overigens heel veel mensen die dat doen, hun eigen gerief zoeken ten koste van een ander. Het interessante daaraan? Je zult het nooit vinden. Ultiem geluk vind je door het te brengen, niet door het te nemen. Daarover gaat vandaag het gedicht.
Iedereen streeft naar geluk,
maar waarin sommigen verschillen,
is dat ze hun eigen stuk,
ten koste van een ander willen.
