Leef alsof het je laatste dag is. Je hoort het overal. Van zangers en schrijvers tot houten bordjes voor in de woonkamer. Het is een favoriete lijfspreuk van veel mensen, maar hij is ook een beetje verwarrend.
Als je nog maar één dag te leven had, zou je dan gaan werken? Zou je dan je verantwoordelijkheden nemen? Of zou je alleen maar doen waar je zelf zin in hebt zonder je af te vragen of je hier een ander mee in de weg zit en al je geld erdoorheen jassen?
Wie nog maar één dag te leven heeft, kijkt niet meer naar de toekomst en ontwikkelt zich niet meer. En als je iedere dag iets heel speciaals wilt doen, is niets uiteindelijk meer bijzonder.
De boodschap is natuurlijk niet zo letterlijk, maar onhandig uitgedrukt. Het omdraaien en juist iedere dag zien als een nieuw begin in plaats van een einde, maakt psychologisch een heel verschil. Je gaat je juist focussen op de toekomst, en waar je naartoe wilt met je leven.
Wanneer iedere dag een schone lei is, kun je fouten achter je laten en vol goede moed doorgaan. Het is niet zo pakkend als leven alsof het je laatste dag is, maar het legt minder druk op jezelf. Want als die dag geen hoogtepunt blijkt te zijn, dan begin je de volgende dag toch gewoon weer met een nieuw begin?
Daarover gaat dit gedicht:
Leef niet alsof het je laatste dag is,
daar is niets bevrijdends aan.
Zie elke dag als het begin,
van een volledig nieuw bestaan.
Lees ook:
Gedichten
Relaties
Relaties
Zelfontwikkeling
