Hoe lang we precies hebben, dat weet niemand. Maar het feit blijft dat het leven een keer ophoudt.
Voor de een kan dit beangstigend werken, de ander denkt: kom maar op, ik maak er het beste van. Er is niet één manier die beter is dan de andere, maar de kans is vrij klein dat je in je laatste paar uur denkt: had ik maar wat minder plezier gehad.
Dit is geen pleidooi om alle verantwoordelijkheid overboord te gooien, of om ineens roekeloos te gaan leven. Dit is niet eens een advies, want iedereen moet zijn of haar leven inrichten zoals hij of zij denkt gelukkig te zijn.
Maar het is wel een manier om je aan het denken te zetten. Loop jij weg voor avontuur? Als iemand je uitnodigt voor een uitje, denk je dan direct aan de bezwaren in plaats van aan wat het je kan opleveren?
Het is heel makkelijk om spreekwoordelijk achterover te hangen en het leven over je heen te laten komen, maar je kunt het in veel gevallen wat smeuïger maken door zelf de regie te pakken.
Plan iets, onderneem iets, spreek iets af, en heb een fantastisch leuke dag.
Zelfs in deze rare tijden kun je nog steeds heel veel leuke dingen doen. Op een regenachtige middag drie kerstfilms achter elkaar kijken met een vriend of vriendin op anderhalve meter afstand. Op een rustig moment een wandeling maken door een stad die je nog niet kent of het bos in gaan.
Maar vooral: laat je niet uit het veld slaan. Er zijn heel veel leuke en fijne dingen die je nog kunt ondernemen.
Dat is waar dit gedicht over gaat:
Het leven is fantastisch,
maar relatief van korte duur.
Wees méér dan een passagier,
en leg je handen aan het stuur.
Lees ook:
Positiviteit
Zelfvertrouwen
Gedichten
Positiviteit
