Een film die perfect aansluit bij deze gedachte is “127 Hours” uit 2010, geregisseerd door Danny Boyle. Het verhaal volgt de avonturier Aron Ralston, gespeeld door James Franco, die tijdens een solo-bergbeklimming in Utah vast komt te zitten in een afgelegen ravijn nadat een rotsblok zijn arm heeft verbrijzeld. Gedurende 127 uur moet hij vechten voor zijn leven en uiteindelijk zelfs tot het uiterste gaan om te overleven.
Ondanks de ondraaglijke pijn en wanhoop blijft Aron doorgaan met vechten en geeft hij niet op. Zijn vastberadenheid en wilskracht om te overleven tonen aan dat zelfs in de meest hopeloze situaties er altijd hoop is als je maar blijft strijden. “127 Hours” is een krachtig verhaal van veerkracht, moed en doorzettingsvermogen dat laat zien dat zelfs wanneer je denkt dat alle hoop verloren is, er altijd nog iets binnenin jou kan branden om door te gaan.
Ik vroeg AI om te verwijzen naar een titel, op basis van dit gedicht dat ik schreef. Het levert superleuke verwijzingen op, alleen soms slaan ze de plank een beetje mis. Mocht er om wat voor reden iets geschreven zijn dat echt niet online zou mogen staan, laat me dat dan weten, dan pas ik het aan.
Ga je door een enorme hel,
blijf dan vooral maar gaan.
Want waarom zou je in de hel,
stil willen blijven staan?
Helemaal waar! Deze pijnperiode gaat voorbij, dus ik ga gewoon door!
Heftig als je in zo’n helse tijd zit maar wel het beste advies.
Goedemorgen Martin. Tja ik doe dat nu wel. Maar je hebt gelijk ik moet er door heen. Bedankt voor dit mooie gedicht.
Mooi gedicht Martin.Corrie
Klopt helemaal!
Dit gedichtje had ik vanmorgen net nodig, dankjewel!!!
Mooi gedicht en helemaal waar.
Als je doorgaat kun je er nog uitkomen.
Mooie zondag allemaal.
Het is waar, ga je door een hel van verdriet en zie je het allemaal niet meer zitten, ga door!!! Ik weet waar ik over praat.