Er was eens een man genaamd Henry David Thoreau, een Amerikaanse schrijver en filosoof, die besloot om de conventionele levensstijl te verlaten en in plaats daarvan twee jaar, twee maanden en twee dagen in een zelfgebouwde hut aan de rand van Walden Pond te wonen. Hij wilde de essentie van het leven ontdekken door eenvoud en zelfvoorziening. Thoreau geloofde dat mensen hun tijd verspillen aan onnodige bezigheden en materiële bezittingen. Hij schreef zijn ervaringen en gedachten neer in zijn beroemde werk “Walden”, waarin hij stelt dat het leven het meest waardevol is wanneer het wordt geleefd in harmonie met de natuur en met een bewuste waardering voor het huidige moment. Thoreau’s anekdote herinnert ons eraan dat we zelf kunnen bepalen hoe we onze tijd tussen geboorte en dood doorbrengen.
Daarover gaat het gedicht van vandaag:
Je wordt geboren en gaat dood,
alleen die twee zijn een feit.
Daartussen mag jij zelf bepalen,
wat jij graag doet met al die tijd.
Het voorbeeld uit de geschiedenis heb ik opgezocht met behulp van AI. Ik lees dat natuurlijk nog even door, maar met 31 gedichten per maand mis ik soms nog wel iets. Mocht het niet accuraat zijn, of om andere redenen de plank misslaan, laat me dat dan weten, dan pas ik het aan.
Lees ook:
Relaties
Relaties
Dromen
Content
Heel goed opgemerkt Elske, er is inderdaad ons dagelijks werk om den brode … gezin en partner waar we meestal graag voor zorgen. Niet iedereen kan op zijn eentje afgelegen gaan wonen. Met de tijd die ons nog rest … mogen we doen wat naar eigen goeddunken acceptabel lijkt. De meeste mensen op deze aardbol hebben zelfs niet ( s ) te kiezen. Vr Gr. Marnik en Vera.
Goedemiddag Martin,,
Deze is weer heel mooi en duidelijk!
Probeer gewoon de dingen te doen wat jij belangrijk vind..
Daar geniet je het meeste van en het hoeft ook niet allemaal tegelijk.
Fijne dag!
Groetjes Nel Vis
Goedemorgen Martin. Dat wil ik en dat doe ik. 💪🏼
Iedere dag geeft vrijheid en verplichtingen. Je moet doen wat de juiste daad is. Moeilijk op zijn tijd!!
Het gedicht is geweldig, een waarheid als een koe!
Het verhaal erbij is interessant en een eye-opener die Henry David Thoreau zag het helder.
Precies je slaat de spijker op z’n kop.
Wat n mooie beschrijving van de filosoof Thoreau. We leven toch in een luxe, decadente wereld. Ik denk vaak aan de mensen in de oorlog die alles verloren zijn zowel hun bezittingen als hun naaste familie. Wat leven wij dan toch in een rijk land. Ik moet ook regelmatig aan de woorden van n overleden vriendin denken.
Haar filosofie; ik zou nog liever in een hutje op de hei wonen dan ongelukkig zijn in een relatie met alle luxe van dien. Fijne dag voor iedereen en Martin bedankt voor je wijze woorden elke dag en inspiraties waarmee je toch veel mensen n hart onder de riem steekt.
Mooi gedicht, maar ik ben het met Siska eens. Soms komen er ook dingen op je pad, waar je niet voor weg kunt lopen, maar waar je de rest van je leven mee moet “dealen”.
Mooi ..en een wens van een ieder!
Maar er zijn natuurlijk altijd verplichtingen waar je mee leven moet. En die zijn niet altijd fijn!
Uiteraard! Alleen doel ik met dit gedicht gewoon over het geheel. Richt je leven in op een manier die je gelukkig maakt. Van dag tot dag kun je uiteraard niet altijd doen waar je zin in hebt.