We hebben in het algemeen vrij snel ons oordeel klaar. Zelfs al nemen we ons voor om iets minder te oordelen in het leven, je brein is zo snel dat een oordeel al gevormd is voordat je het zelf in de gaten hebt.
En eerlijk? Heel erg is dat niet. Je hoofd moet ook de ruimte hebben om bepaalde gedachten te laten verschijnen, al was het alleen maar zodat je jezelf tot de orde kunt roepen wanneer je een mening over iets vormt die eigenlijk niet zo heel correct is. Ik denk dan ook oprecht dat je aan oordelen in je brein niet zo heel veel kunt doen.
Er is echter een groot verschil tussen iets denken, en de woorden daadwerkelijk uit je mond laten rollen. Aan het eerste kun je misschien niet zo heel veel doen, over het tweede heb je natuurlijk wél controle. Het is belangrijk om een onderscheid tussen de twee te maken. Neem jezelf niet kwalijk dat je bepaalde dingen denkt. Zorg er alleen voor dat niet alles dat je denkt, ook daadwerkelijk wordt omgezet in een gesproken of geschreven oordeel. Daarover gaat dit gedicht.
Soms oordeel je per ongeluk,
terwijl je dat niet wil.
Maar tussen denken en iets zeggen,
zit een wezenlijk verschil.
Oordeel – Dichtgedachten #1133
Zo mooi en waar dit gedicht. Ik heb al heel jong geleerd, om niet alleen op de buitenkant af te gaan.
Iets heel moois aan de buitenkant kan een hoop ellende verbergen, iets wat er minder goed uitziet, kan mooi en goed zijn aan de binnenkant.
Nooit te snel oordelen, dan kan je hele waardevolle dingen mislopen