Welles, nietes, uren lang. Kinderen kunnen urenlang bakkeleien over van alles. Wat zeg ik, kinderen? Volwassenen kunnen er ook wat van.
De helft van de discussies gaan waarschijnlijk langer dan nodig door, omdat een van de partijen te koppig is om toe te geven dat ze fout zitten. Het voelt toch een beetje als gezichtsverlies om een ander gelijk te geven.
Maar er zijn ook discussies die niet zomaar overgaan, omdat iedereen daadwerkelijk overtuigd is van zijn of haar eigen gelijk. En hoe feller het er dan aan toe gaat, hoe meer we vergeten dat iedereen een ander standpunt heeft.
In de meeste gevallen zit er niets anders op dan maar gewoon besluiten dat iedereen er anders over denkt, en dat je dat van elkaar accepteert. Dat wil zeggen, als je nog wel plezierig met elkaar om wilt gaan.
En voor wie dat nodig heeft, nog een klein beetje relativering: als je het verhaal over de drie biggetjes vanuit het standpunt van de wolf bekijkt, had hij alleen maar honger en volgde hij zijn instincten. Draco Malfidus snapte juist niet waarom Harry Potter niet bij Zwadderich wilde horen en de stiefmoeder van Assepoester… tjsa, die was eigenlijk gewoon best gemeen.
Dat is de boodschap achter het gedicht.
Wie de waarheid denkt te weten,
heeft het per definitie mis.
In koppigheid wordt vaak vergeten,
dat er helemaal geen waarheid is.