Vrienden zijn in sommige opzichten de meest belangrijke mensen in je leven. Mensen zeggen wel eens dat familie het belangrijkst is, maar als je het zo bekijkt, kun je vrienden zien als een gekozen familie.
Ze horen niet bij je te blijven of van je te houden vanwege een bloedband, maar ze doen dit omdat ze daar steeds weer voor kiezen.
Dat neemt niet weg dat vrienden rare trekjes kunnen hebben, en dat je je soms aan hen kunt ergeren. In dat geval hou ik mezelf altijd maar voor: ik kies ervoor om met deze persoon bevriend te zijn.
Zo doet een van mijn favoriete mensen af en toe dingen echt compleet anders dan ik ze zou doen. Maar ik heb ervoor gekozen dat ik deze trekjes zie als iets grappigs in plaats van iets irritants, want de fijne en leuke dingen aan haar, wegen veel zwaarder dan die paar gekke eigenschappen.
Zolang je accepteert dat je vrienden ook maar mensen zijn, en af en toe een fout maken of iets raars doen, dan zullen ze -hopelijk- hetzelfde doen met jou, en altijd voor je klaarstaan.
Daarover gaat dit gedicht:
Vriendschap is geen illusie,
zolang je er bewust van bent.
Dat perfectie niet bestaat,
en iedereen gebreken kent.
Lees ook:
Toekomst
Gemis
Gedichten
Eenzaamheid
