In de Tweede Wereldoorlog werd een jonge vrouw genaamd Corrie ten Boom geconfronteerd met de gruwelijkheden van het naziregime. Samen met haar familie bood ze onderdak aan Joodse mensen in hun huis in Nederland. Op een dag werden ze verraden en gearresteerd door de Gestapo.
Corrie en haar zus Betsie werden naar concentratiekamp Ravensbrück gestuurd, waar ze onmenselijke omstandigheden moesten doorstaan. Ondanks alle ontberingen bleef Corrie positief en probeerde hoop te vinden te midden van het duister.
Op een dag kreeg Betsie ernstige gezondheidsproblemen en stierf uiteindelijk in het kamp. Dit was voor Corrie een enorme klap, maar toch wist ze zichzelf bij elkaar te rapen.
Na de bevrijding keerde Corrie terug naar Nederland, waar ze begon met het vertellen van haar verhaal over hoop, vergeving en Gods liefde die zelfs in de meest verschrikkelijke tijden standhoudt.
Corries levensverhaal is er één vol veerkrachtigheid: ondanks alle pijnlijke ervaringen slaagde zij erin om opnieuw op te staan na elke valpartij die zij doormaakte tijdens deze hel op aarde. Haar verhaal herinnert ons eraan dat positiviteit niet betekent dat je altijd vrolijk moet zijn; soms gaat het gewoon om weer kunnen opstaan na elke tegenslag die we tegenkomen.
Daarover gaat het gedicht van vandaag:
Positief zijn wil niet zeggen,
dat je vrolijk door een hel moet gaan.
Het is vallen, en beseffen:
“wat fijn dat ik weer op kan staan.”
Het voorbeeld uit de geschiedenis heb ik opgezocht met behulp van AI. Ik lees dat natuurlijk nog even door, maar met 31 gedichten per maand mis ik soms nog wel iets. Mocht het niet accuraat zijn, of om andere redenen de plank misslaan, laat me dat dan weten, dan pas ik het aan.
Lees ook:
Overlijden
Kracht
Relaties
Goedemiddag Martin,
Mooi en waar, maar soms is het ook goed om eens even stil te staan bij alles wat een mens doormaak, dat geeft ook weer andere gedachten.
Fijne dag toegewenst!
Groetjes Nel Vis.
Kort maar krachtig en weer heel treffend!
Heel mooi, na regen komt altijd weer zonneschijn het lichtpuntje
Mooi gedicht
Heel mooi gedicht en zo waar.
Mooi gedicht en helemaal waar. Een triest maar inspirerend verhaal erbij.
Corrie ten Boom stond zeker positief in het leven
maar niet in eigen kracht
ze wist zich gedragen in al haar doen en laten door
Onze Vader die in de hemel zijt
ze wist en beleed telkens weer ,
Hij leid en bestuurd alle dingen ,
net zoals mijn schoolmeester vroeger in m n poezie album schreef
Laat Hem besturen waken t,is wijsheid wat Hij doet
Zo zal Hij alles maken ,Dat u verwonderen doet
Heel mooi gedicht.
Weer een mooi gedicht en toepasselijk.
Het verhaal van al geeft een goed voorbeeld naar aanleiding van het gedicht
Weer een verhaal naar mijn hart. Wat een ellende en dat gebeurt nog steeds in de wereld. 😔
Wat een mooi gedicht, en net als de laatste 2 voor mij weer op het juiste moment.
2023 was voor mij een heel zwaar jaar, zowel lichamelijk als geestelijk, jouw gedichten zijn dan lichtpuntjes voor mij.