Steeds vaker hoor ik het mensen zeggen: er bestaan tegenwoordig geen eerlijke mensen meer. Ik vind dat altijd een opmerkelijke uitspraak. Daarbij hoef ik je niet te overtuigen van het feit dat ik eerlijk ben, dat is iets dat je voor jezelf moet ontdekken. Er zijn ook momenten dat ik het vertrouwen in de wereld even verlies. Dat ik denk: zijn er dan echt geen aardige mensen meer? Dat is een goed moment om naar jezelf te kijken. Ik ben een mens met veel gebreken, maar ik doe altijd mijn best om aardig te zijn en een positieve bijdrage te leveren waar dat kan (en dat kan echt niet altijd). En het mooie is, als je naar jezelf kunt kijken en kunt besluiten dat jij je best doet om aardig te zijn, dan weet je zeker dat er meer zijn zoals jij. Daarom zeggen ze: verbeter de wereld, begin bij jezelf. Want als er iemand is zoals jij, dan zijn er meer. Hetzelfde geldt voor eerlijkheid. Jij kan niet de enige eerlijke persoon ter wereld zijn, toch? Daarover gaat dit gedicht.
Je zegt dat geen mens meer eerlijk is,
niemand meer te goeder trouw.
Hopelijk heb jij het mis,
want hoe zit het dan met jou?
Lees ook:
Kracht
Liefde
Geluk
Gedichten
