Onderbuikgevoel – Dichtgedachten #916

Vind je dit gedicht mooi?Deel het op Facebook

Alle gedichten die ik schrijf, schrijf ik op basis van mijn eigen ervaringen en ze zijn eigenlijk bedoeld als adviezen aan mijzelf. Dit is er eentje die ik mezelf met regelmaat moet inprenten. Je onderbuikgevoel liegt niet. Nooit. Natuurlijk kun je een voorgevoel verwarren met angst voor het onbekende, maar vaak (uiteraard niet altijd), als je terugkijkt naar situaties waarin iets niet goed is gegaan, wist je van tevoren eigenlijk al dat dat zo was.

Ik kom regelmatig in situaties waarin mijn voorgevoel zegt dat er iets niet klopt, dat ik iets beter niet kan doen of iemand beter niet kan vertrouwen. Heel soms negeer ik het en ik krijg daar eigenlijk altijd spijt van. Het interessante aan dat onderbuikgevoel, is dat ik vaak totaal niet weet wát er precies niet klopt. Want soms lijkt het op papier allemaal te kloppen. Dan zie ik een kans, en denk ik: ‘Als ik dit niet doe ben ik knettergek, dit kán alleen maar goed aflopen’. En toch, als mijn gevoel zegt dat ik het niet moet doen, dan doe ik het niet. Je hart leest namelijk tussen de regels door, en ziet dingen die je verstand af en toe mist.

Het blijft verstandig om altijd even te controleren of het gevoel dat je ervaart een voorgevoel is, of gewoon angst voor het onbekende. Stiekem weet je dat vaak heel goed. Volg je gevoel, áltijd. Zelfs als je het mis hebt, is het fijner om het mis te hebben omdat je je gevoel volgde, dan wanneer je het mis hebt omdat je je gevoel hebt genegeerd. Daarover gaat dit gedicht.

Wanneer alles lijkt te kloppen,
maar je gevoel beweert van niet.
Wees dan niet bang om te stoppen,
zelfs als een ander het niet ziet.

Plaats een reactie

Item toegevoegd aan winkelwagen.
0 items - 0,00