Verdwalen is voor veel mensen een negatieve ervaring. Dat is natuurlijk niet zo gek, dat is er dankzij Hans en Grietje met de paplepel ingegoten. Het is echter ontzettend jammer, want soms kan het heel goed voor je zijn om eens even flink het spoor bijster te zijn. Niet weten waar je bent en waar je nu naartoe moet, kan ervoor zorgen dat je eindelijk de beslissing neemt die goed voor je is. Daarnaast zorgen omwegen altijd voor de mooiste belevenissen.
De keren dat ik in mijn leven de weg kwijt was, of dit nu letterlijk was of figuurlijk, heb ik intense dingen beleefd. Niet altijd leuk, maar achteraf wel altijd van grote waarde. Het lijkt me daarom nuttig als we met z’n allen eens wat vaker verdwalen, of in ieder geval niet altijd lijnrecht op ons doel afgaan. Daarover gaat dit gedicht.
Wees niet bang om te verdwalen,
niet in het leven, niet op straat.
Want er ontstaan mooie verhalen,
als je naar het onbekende gaat.