Ik schrijf regelmatig gedichten waarin ik mensen aanmoedig om iets te doen, bijvoorbeeld om voor zichzelf te kiezen, om te doen waar ze van dromen, enzovoort. Ik lees dan vaak reacties van mensen die zeggen: ja, maar dat wordt me dan niet in dank afgenomen.
Ik had laatst een discussie met iemand en ik was boos om wat ze zei. Ze bond direct in, waarna ik me genoodzaakt voelde om te zeggen: dat ik hier boos van word, wil niet zeggen dat jij dit niet had moeten zeggen.
Hoe mensen reageren op wat jij zegt of doet zegt meestal niets over de juistheid van wat je hebt gezegd of gedaan. Natuurlijk, als je iemand uitscheldt of slaat, dan mag je ervan uitgaan dat je een boze reactie verdient. Maar als jij doet waar je van droomt, als je doet waar je voor staat, als je ongeremd liefde geeft, lekker eigenwijs bent en nieuwsgierig blijft, dan is dat prima. Zelfs als mensen je dat niet in dank afnemen.
Daarover gaat het volgende gedicht:
Wees nieuwsgierig, eigenwijs,
blijf zonder remming liefde geven.
Niet iedereen stelt dat op prijs,
maar je leeft wél een prachtig leven.
Lees ook:
Geluk
Gedichten
Zelfvertrouwen
