Vreedzaam – Dichtgedachten #311

Vind je dit gedicht mooi?Deel het op Facebook

De wereld lijkt steeds kleiner te worden. We hebben Facebook-vrienden uit Amerika en Vietnam, kunnen een vliegtuig pakken en zitten binnen een paar uur in de binnenlanden van Afrika.

Aan de andere kant raakt de wereld ook steeds meer verdeeld. Er is steeds meer angst voor het onbekende. ‘Wat de boer niet kent, vreet hij niet’ geldt niet alleen voor voedsel. 

Als een bedrijf op Facebook een fijn Suikerfeest wenst, verliest het vaak veel volgers. Mensen met een hoofddoek of andere uitingen van een niet-Christelijk geloof worden in Nederland regelmatig anders aangekeken op straat dan blonde mensen. Twee mannen die hand in hand over straat lopen, worden zelfs in Nederland soms nog steeds bedreigd.

Maar als puntje bij paaltje komt, willen we allemaal hetzelfde. We willen een dak boven ons hoofd en eten op ons bord. We willen dat onze kinderen kunnen opgroeien in een veilige samenleving. We willen onszelf uitdagen en ons waardevol voelen in de maatschappij. We willen onze liefde kunnen tonen voor degene van wie we houden.

Als je het zo omschrijft, lijken we ineens een heel stuk meer op elkaar. Stel je voor dat we anderen alleen beoordelen op de manier waarop ze ons behandelen. Dat we ons minder druk zouden maken om hoe een ander zijn leven inricht. Dan zou de wereld een stuk vriendelijker zijn, en ons leven een stuk rijker.

Dat is de boodschap van het gedicht van vandaag.

Als de wereld geen verschil meer zag,
tussen de woorden ‘ik’ en ‘jij’.
Dan werd blank, zwart, homo, hetero,
ineens heel vreedzaam wij.

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *