Ik heb altijd van mijn ouders geleerd dat angst een slechte raadgever is. Ik heb dat altijd ter harte genomen, maar onterecht besloten dat dit betekende dat je nooit bang mag zijn. En daar is niets van waar.
Angsten hebben we allemaal, ze zijn belangrijk, het is namelijk ons natuurlijke afweermechanisme. Je mag best bang zijn, en je mag ook best naar je angsten luisteren. Als je er maar voor zorgt dat ze niet de overhand nemen en dat ze de controle over je leven overnemen.
Vecht niet tegen je angst, dat heeft geen enkele zin. Er is nog nooit een mens geweest dat geen angst kende, en jij zult niet de eerste zijn. En dan kun je er maar beter op zo’n goed mogelijke manier mee omgaan.
Daarover gaat dit gedicht:
Angst weerhoudt je van je dromen,
zorg dat ze niet regeert.
Je zult pas ergens komen,
als je (on)bevreesd probeert.
bevreesd probeert.){kind=link}