Er zijn mensen die nooit ergens spijt van hebben. Dat is niet handig, want wie nooit iets betreurt, zegt nooit sorry, en soms moet je gewoon je excuses aanbieden voor iets dat je hebt gedaan of gezegd. Je leeft ook maar voor het eerst, en je maakt fouten. Dat geldt voor iedereen, maar daar mag je best sorry voor zeggen. Spijt hebben is dan ook goed zo af en toe, maar jezelf kwijtraken in gevoelens van spijt, is ontzettend zonde van je energie. Als je verdrinkt in de emotie en van binnenuit wordt opgevreten door wroeging, dan heeft niemand daar iets aan. Jij niet, en de mensen die je eventueel gedupeerd hebt niet. Verstandiger is het dan om iets constructiefs te doen met je gevoel. En als dat niet kan voor de personen die je hebt gedupeerd (omdat die je niet meer willen spreken) dan maar voor iemand anders. Kortom, spijt is goed, maar zwelg met mate 🙂 Daarover gaat het gedicht van vandaag.
Verspil geen energie aan spijt,
want daar heb je weinig aan.
Als je de uitkomst had geweten,
dan had je het niet zo gedaan.
Spijt – Dichtgedachten #683
