We zijn allemaal wel eens gekwetst in ons leven, de een wat dieper dan de ander. Wát het precies is waarmee we gekwetst zijn is niet zo heel relevant. Wat traumatisch voor de één is, hoeft dat niet te zijn voor iemand anders. Leed is niet te vergelijken.
Wel vergelijkbaar is onze reactie daarop: we zijn namelijk nogal geneigd om een gekwetst hart te beschermen, om te voorkomen dat zoiets ooit nog een keer zal gebeuren. Dat is heel begrijpelijk, maar het werkt niet. Je kunt prima een muur om je hart bouwen, dat is heel effectief en niemand zal er dan ooit bij kunnen om het te kwetsen.
Maar een hart dat omringd is door muren, kan ook niet ademen en is ook onbereikbaar voor alle mooie dingen in het leven. Het gevolg is, dat het hart dat je probeert te beschermen, verzuurd raakt omdat het alleen nog maar de negatieve ervaring heeft om zich op te focussen. Daar word je als mens niet leuker, noch gelukkiger van. Bovendien krijgt de persoon die je pijn kan genezen, op die manier nooit de gelegenheid om dat te doen.
Je kunt je hart niet beschermen. Het enige dat je kunt doen is voorzichtig zijn, en hopen dat, naast alle nare dingen die je meemaakt, er ook een heleboel mooie dingen op je pad komen en die dan zwaarder laten wegen.
Daarover gaat het gedicht van vandaag:
Probeer je hart niet te beschermen,
want ook al voelt de pijn niet goed,
al die ervaring heb je nodig,
als je de ware ooit ontmoet.
mooi gedicht je moet zelf wel voor open staan ❤
Ik geloof dat de ander wel iets bij draagt aan geluk Maar je moet er zelf wel open voor staan
Net mijn dierbare man verloren. Na 59 jaar samen vind ik het heel moeilijk.
Goedemorgen Martin,
Heel mooi verwoord, mijn motto is elke dag een nieuwe dag
dat leeft fijner, terug kijken heeft geen zin.
Fijne dag allemaal.
Een ander kan je pijn niet genezen, dat kun je alleen zelf.
Zo waar..blijf altijd open staan voor het binnenlaten van nieuw geluk.
Ik ben op mijn 71 e jaar de liefde gevolgd en we wonen nu samen, samen delen is helen❤