Kinderen die vragen worden overgeslagen. Er wordt ons al heel jong bijgebracht dat vragen iets negatiefs is. Dat is ook begrijpelijk, als kind is het belangrijk om te leren dat dingen soms ook gewoon op je afkomen als je geduldig bent. We leren alleen om het helemaal nooit te doen, en dat is als volwassene niet altijd handig. Zo leren we namelijk ook om nooit hulp te zoeken. En hoewel het mooi zou zijn als hulp altijd automatisch je kant opkomt als je het nodig hebt, is dat helaas niet hoe het werkt. Vaak weten mensen niet eens dat er iets aan de hand is. Geduld is een schone zaak, en even afwachten om te kijken wat er gebeurt is helemaal niet verkeerd. Maar als je echt iets nodig hebt, kan het echt geen kwaad om erom te vragen. Behalve dan als het koekjes zijn. Daarover gaat dit gedicht.
Er wordt ons al heel jong geleerd,
om niets voor jezelf te vragen.
Maar wanneer je dat probeert,
word je vaak juist overgeslagen.
Nou dat werd mij dus ook geleerd. En….”Altijd eerst aan andere mensen denken.
“Nou en dat was het dan. Niemand dacht ooit aan mij, behalve als het in hun eigen kraam te pas kwam. Opgevoed als “Zoetertje” Heel vervelend, maar ik heb wel
daardoor geleerd, wat dieper over andermans motieven na te denken. En tegenwoordig denk ik vaak: …”Zal wel” en ga mijn eigen gang. Als ik iets wil of nodig heb, zijn het blijkbaar altijd….Koekjes.