Hulp vragen – Dichtgedachten #864

Mensen zijn goed in veel dingen, maar hulp vragen vinden we toch wel heel erg moeilijk. Dat is niet zo raar. We zijn immers allemaal opgevoed met het gezegd dat kinderen die vragen worden overgeslagen. Maar wij zijn geen kinderen meer, en het gezegde slaat op koekjes, niet op de dingen die echt belangrijk zijn in het leven. Hulp vragen betekent voor veel mensen ook een teken van zwakte, toegeven dat je iets zelf niet kunt. Het interessante is dat het juist het tegenovergestelde is. Toegeven dat je zelf iets niet kunt oplossen en hulp nodig hebt, bereid bent om die hulp ook daadwerkelijk te accepteren, dat is geen zwakte, het is een teken van grote kracht, inzicht en zelfreflectie. Daar hoef je je absoluut niet voor te schamen. Als je ergens mee zit, je komt er niet uit, blijf niet aanmodderen. Vraag hulp, van mensen om je heen of als het hele grote zaken zijn, professionele hulp. Het leven is veel te complex om in je eentje te dragen. Daarover gaat dit gedicht.


Sterk zijn wil niet zeggen,
dat je alles zelf moet dragen.
Het is juist heel krachtig,
om hulp te durven vragen.