In de nasleep van de Tweede Wereldoorlog worstelde een overlevende van de Holocaust, genaamd Samuel, met het vergeven van de gruweldaden die hem waren aangedaan. Hij voelde zich gevangen in zijn eigen strijd, terwijl de wereld om hem heen verder ging. Op een dag ontmoette hij een voormalige nazi-soldaat die berouw toonde voor zijn daden en om vergeving vroeg. Samuel worstelde met zijn gevoelens, maar besefte dat zijn onvermogen om te vergeven hem gevangen hield in zijn pijnlijke verleden. Hij besloot de voormalige soldaat te vergeven, niet omdat hij zijn daden goedkeurde, maar om zichzelf te bevrijden van de ketenen van haat en wrok. Deze daad van vergeving was niet alleen een stap naar genezing voor Samuel, maar ook een krachtig symbool van menselijkheid en compassie in het licht van onvoorstelbare wreedheid.
Daarover gaat het gedicht van vandaag:
Het lukt me niet om te vergeven,’
ik snap het wel hoor, wat je zegt.
Maar zij gaan verder met hun leven,
en jij zit vast in je gevecht.
Het voorbeeld uit de geschiedenis heb ik opgezocht met behulp van AI. Ik lees dat natuurlijk nog even door, maar met 31 gedichten per maand mis ik soms nog wel iets. Mocht het niet accuraat zijn, of om andere redenen de plank misslaan, laat me dat dan weten, dan pas ik het aan.
Lees ook:
Herinneringen
Omdenken
Kracht
Soms kan iemand je zo enorm veel pijn doen en je leven proberen te verwoesten,dat je denkt hoe kom ik hier door heen.
En dan ineens door een gedicht,een stukje op een kalender of telefoon zie je dat er licht aan de horizon is en dat als je daar de moed en de kracht voor hebt voor jezelf te kiezen.
Alles achter je te laten en een streep eronder te zetten.
Mijn broer heeft mij 7 jaar lang zoveel pijn gedaan.Al mijn familie tegen mij opgezet met leugens en bedrog en zoveel meer.
Dit is totaal iets anders als een oorlog,maar het voelde voor mij en mijn gezin wel zo.
Iedereen die pijn heeft door wat dan ook .Heel veel sterkte.
Ik heb de oorlog niet echt bewust meegemaakt, 1940 geboren. Maar ik ken het gezegde: vergeven maar niet vergeten. En dat laatste is belangrijk om herhaling te voorkomen
Tout comprendre, c,est tout pardonner. (Alles begrijpen is alles vergeven) En dat alles begrijpen houdt in zoals al is gezegd: De ontwikkeling van de Persoonlijkheid. En dan niet het eigen kleingeestige egoistische zelf, maar het Hogere Zelf, waar dit bevattingsvermogen zetelt. “Aan de slag” heet dat dan, gebezigd door computer techneuten die kennelijk niets anders te doen hebben, dan de gebruikers weer met nieuwe instellingen op te zadelen. Dus….even de instelling van het Brein veranderen. Ons Brein heeft heeeeel veeeeel mogelijkheden. Dus ook voor Traumaverwerking. Ja, en ook ik ben in de oorlog geboren. Fijne zondag verder voor iedereen.
Mooi en waar. Vergeven om jezelf te bevrijden.
Vergeven kan ik , maar vergeten niet blijft altijd bij je hangen en is soms wel eens lastig.
Buongiorno Martin,
Ook ik heb “gelukkig” de oorlog niet meegemaakt. Wel oorlog in mijn leven deels veroorzaakt door anderen en ook door mij te veel toegelaten, omdat je in de groei zit van jouw persoonlijkheid. Nu kan ik eindelijk mijn hand over mijn hart strijken en verder gaan met positieve instelling. Door liefdevolle vriendschappen is mij gelukt.
Ik heb geen oorlog meegemaakt, tenminste, niet een oorlog met wapengekletter. Mijn hele jeugd was een oorlog en nu, 70+ jaar oud, ben ik nog steeds niet in staat te vergeven. Helaas, neem het mee mijn graf in.
Maar een geweldig gedicht. Dankjewel
Goedemorgen Martin en Atie. Ik vind het ook heel mooi. Maar (innerlijk zowel als praktisch) heb ikzelf jammer genoeg wel in oorlogen geleefd en dat is bij mij nog steeds actueel…
Zoals het achtergrondverhaaltje reeds suggereert, is vergeving door iemand (pas) mogelijk als hij of zij uit zijn/haar eigen oorlog is gered, door anderen en/of zichzelf en/of de vrede. Geen redding impliceert oorlog en daarmee de concentratie op (pure) stress om te overleven en te beteren.
Ik kan heel goed vergeven, maar “nooit” vergeten…
Prachtig gedicht
En mooi verhaal op de dag dat we de holocaust herdenken
Goedemorgen Martin. Heel mooi. Het lijkt me heel moeilijk. Ik heb de oorlog gelukkig niet meegemaakt.