‘Had ik maar’, ‘kon ik maar’, ‘ik wou dat ik’… hoe vaak heb jij zulke gedachten? En gaan die dan om dingen waarvan je spijt hebt dat je ze hebt gedaan, of waarvan je wilde dat je het juist niet had gedaan?
De kans is vrij groot dat het gaat om dingen die je niet hebt gedaan. Veel mensen zijn namelijk vaak meer gefocust op wat er mis kan gaan, dan op wat er juist goed kan gaan. En dat is hartstikke zonde, want daar remmen we onszelf enorm mee.
Natuurlijk, als je kinderen hebt om voor te zorgen en moet betalen voor je huis, is het onhandig om je baan op te zeggen om drie maanden te gaan vrijwilligen in een olifantenopvang in Afrika. Maar zou je in plaats daarvan niet een dag in de week kunnen bijspringen in de dierentuin?
We kunnen ons blind staren op enorme obstakels, en staan dan niet meer open om onze dromen op een andere manier toegankelijk te maken. Het kan zoveel toevoegen aan je leven, zolang je ervoor open staat. Alles wat ervoor nodig is, is een open blik, en een klein beetje lef om de sprong te wagen.
Daarover gaat dit gedicht:
Durf je dromen na te jagen,
zelfs al is de kans heel klein,
want wie de gok niet durft te wagen,
zal voorgoed een dromer zijn.