Dingen uit ons verleden kunnen nog lange tijd veel impact hebben op ons leven. Bijvoorbeeld een verbroken relatie of een vriendschap waarin je gekwetst bent.
Soms kan dit je nog zo lang bijstaan dat je voorzichtiger wordt met andere mensen, dat je anderen niet meer, of veel minder snel, toelaat.
Het jammere is dat je daarmee niet alleen de ander mee hebt, maar ook voor een groot deel jezelf. Je kunt niet volop leven als je je niet durft over te geven, als je continu op de rem blijft trappen.
Ook al doe je dit met het doel jezelf te beschermen, het heeft vooral als resultaat dat je minder open in het leven staat en dat je jezelf beperkt.
Het is ontzettend moeilijk, en je hebt de kans dat je opnieuw gekwetst wordt, maar als je heel eerlijk bent naar jezelf, wat is dan erger? De kans om misschien weer gekwetst te worden, of niemand meer vertrouwen?
Dat is de boodschap achter het gedicht van vandaag:
Geef je over aan wat is,
door wat was te laten gaan.
Vertrouw op wat zal zijn,
durf onbevangen te bestaan.