Vergeving is een lastig begrip. Het staat namelijk in verband met daden die veel verder gaan dan iets wat met een simpel ‘sorry’ kan worden opgelost.
Natuurlijk zijn er altijd gradaties, en reageert iedere persoon anders op een situatie. De een draagt een actie of daad tegen hem of haar veel langer met zich mee dan de ander. De ene daad is veel erger dan de ander. Maar dat je iets met je met je meedraagt voordat je iemand kunt vergeven, staat vast – anders had die ander wel gewoon ‘sorry’ kunnen zeggen.
In veel gevallen zal de discussie ontstaan of de ander, de ‘dader’, de vergeving wel verdient. Maar wil je jouw beslissing echt laten afhangen van een ander?
Vergeven doe je niet voor de ander. Vergeven doe voor jezelf, omdat je zelf verder wilt met je leven, omdat je iets uit het verleden misschien nooit helemaal zal kunnen loslaten of vergeten, maar dit niet de overhand wilt geven in de toekomst.
Dat wordt omschreven in dit gedicht:
Het getuigt van kracht en moed,
wanneer je iemand kunt vergeven.
Omdat je zegt: ‘Zo is het goed,
ik ga weer verder met mijn leven’.