Heb je wel eens iemand ontmoet van wie je een perfect beeld had? Die leuk leek, spontaan, grappig, charmant en knap? En dat je na een tijdje ontdekte dat die persoon af en toe ook wel een chagrijnig was?
Dat gebeurt nou eenmaal. Niemand is perfect. Je kunt er teleurgesteld door raken als je ontdekt dat iemand ook wel eens ongelukkig is, of je die grapjes die je in eerste instantie zo leuk vond, eigenlijk zat wordt. Maar je kunt iemand niet veranderen.
Misschien kan iemand zich een tijdje aan je aanpassen, maar uiteindelijk gaat dit niet goed. Diegene gaat nooit aan je verwachtingen voldoen. Bovendien: wat was het dat je in eerste instantie aan die persoon aantrok? De kans is klein dat die persoon zich ineens voordoet als een ander.
Dat geldt voor beide kanten. Pas je niet aan aan wat een ander (misschien) van je verwacht, en verwacht ook niet dat een ander zich aan jou aanpast. Daar wordt uiteindelijk niemand gelukkig van.
Dat staat beschreven in het volgende gedicht:
Laat mij je nooit veranderen,
zelfs al lijkt dat mijn verlangen.
Want het hart waarvoor ik viel,
dat kan en wil ik niet vervangen.
Lees ook:
Positiviteit
Gedichten
Relaties
Zelfvertrouwen
