We zijn vaak erg met onszelf bezig. Hoe komen we verder, hoe krijgen we meer succes, meer geld, meer… wat dan ook.
Wanneer een ander sneller succes heeft – wat dat dan ook inhoudt – kunnen we daar soms jaloers op reageren. Waarom moet jij zo hard werken terwijl het lijkt of een ander alles krijgt aangereikt? Waarom heb jij niet wat een ander heeft?
Dat is niet per se erg, zo zijn we nou eenmaal geprogrammeerd als mens. We willen nooit de ‘zwakste’ zijn. Maar door die mindset herken je het juist als je van iemand houdt.
Het kan iemand zijn met wie je een romantische relatie hebt, een vriend of een collega. Platonisch of als liefdesrelatie. Maar als je iemand oprecht iets moois gunt, dan weet je dat je van iemand houdt.
En die realisatie is hopelijk meer waard dan je eigen succes.
Daarover gaat dit gedicht:
Wanneer je iemand alles gunt,
zonder jaloezie of ergernis,
als je jezelf even vergeten kunt,
dan weet je dat er liefde is.